Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

ΔΑΡΒΙΝΟΣ : 200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

200 χρόνια μετά τη γέννηση του Δαρβίνου , δικαιολογημένα σήμερα διεξάγεται ένας διάλογος για την αξία της θεωρίας του. Η θεωρία της εξέλιξης των ειδών αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην επιστήμη της Βιολογίας.

Η θεωρία του ανέτρεψε την μέχρι τότε "κρατούσα άποψη" της χριστιανικής θεολογίας πως ό θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα. Με τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών τεκμηριώνεται επιστημονικά πλέον πως κάποιο είδος πιθήκου "έπλασε" τον Αδάμ και την Εύα.

Έτσι ο Δαρβίνος και η θεωρία του ήταν και είναι μέχρι σήμερα το "κόκκινο πανί" για την χριστιανική εκκλησία. Παρά τον "ιερό πόλεμο" όμως εναντίον του, σήμερα το 70% των ανθρώπων πιστεύουν σ' αυτήν.

Πέρα όμως από αυτό η θεωρία της εξέλιξης αποτέλεσε τη θεωρητική βάση σημαντικών κοινωνικών αναστατώσεων κατά το 19ο και τον 20ο αιώνα.

Στη θεωρία του Δαρβίνου ο Μαρξ βρήκε την επιστημονική τεκμηρίωση της δικής του θεωρίας. Τη θεωρία του ιστορικού υλισμού. Ο ιστορικός υλισμός του Μαρξ δεν είναι παρά η μεταφορά της θεωρίας του Δαρβίνου στην κοινωνία. Δεν είναι παρά η θεωρία των νόμων της εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο Μαρξ θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ο Δαρβίνος της κοινωνικής εξέλιξης.

Σήμερα είναι γνωστό πως η θεωρία αυτή του Μαρξ αποτέλεσε τη θεωρητική βάση όλων των κομμουνιστικών κινημάτων και επαναστάσεων του 19ου και του 20ου αιώνα.

Παράλληλα όμως στο Δαρβίνο στηρίχτηκαν και οι φασιστικές θεωρίες των αντίστοιχων κινημάτων του 20ου αιώνα. Με μια αντιεπιστημονική παραποίηση , μετέτρεψαν τη θεωρία της εξέλιξης , σε θεωρία της φυσικής επιλογής , της κυριαρχίας του ισχυρού ,και του ανταγωνισμού των ειδών. Σ' αυτές τις θεωρίες στηρίχτηκε ο κοινωνικός Δαρβινισμός που αποτέλεσε αντίστοιχα την θεωρητική βάση του φασισμού.

Η επιστήμη της Βιολογίας μέσα από την πολιτικοποίησή της χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη τόσο προοδευτικών όσο και αντιδραστικών κινημάτων.

Τα γράφουμε αυτά γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται και με την σημερινή θεωρία της εξέλιξης, με την πολιτικοποίηση της επιστήμης της Οικολογίας.

Ένας Κοινωνικός Οικολογισμός , αντίγραφο του Κοινωνικού Δαρβινισμού, καλλιεργείται επικίνδυνα και συστηματικά στις μέρες μας. Και μπορεί αθόρυβα να αποτελέσει τη θεωρητική βάση ενός νεοφασισμού στον 21ο αιώνα.

Οι θεωρίες της "τροφικής αλυσίδας", της "οικολογικής ισορροπίας", "της προστασίας του περιβάλλοντος", και " των περιορισμένων φυσικών πόρων", δεν είναι θεωρίες της επιστήμης της Οικολογίας . Είναι δημιουργήματα της θεολογικής οικολογίας , προκειμένου να ανατρέψουν την σημερινή θεωρία τη εξέλιξης που δεν είναι άλλη από την επιστήμη της Οικολογίας.

Σχετικά μ' αυτό το θέμα όμως σε επόμενη ανάρτησή μας.


2 σχόλια:

  1. Γειά σου....
    Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου... πριν εξηγήσεις τι εννοείς καλύτερα....
    Γιατί η τελευταία σου παράγραφος... δεν ισχύει... εκτός και αν μιλάς μεταφορικά...
    Οπότε..περιμένω εξηγήσεις.. για να τοποθετηθώ...

    (ζόρικη αρχή.. αλλά πολύ ενδιαφέρουσα..)
    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @akanonisti μου, χρειάζεται πολύς χώρος και χρόνος για να αναλυθούν όλα.
    Θα σταθώ όμως σε ένα μόνο.Τη θεωρία της οικολογικής ισορρπίας.
    1. Η επιστήμη της οικολογίας δεν δέχεται ότι στη φύση κυριαρχεί κάποια ισορροπία.Δέχεται μια διαρκή αλληλεπίδραση,εξέλιξη,ανάπτυξη,και ανατροπή.Η ισορροπία είναι ένα διάλειμμα ανάμεσα σ'αυτές τις καταστάσεις.
    2.Η οικολογική ισορροπία έρχεται σε αντίθεση με τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου.Δεν μπορεί να έχουμε και εξέλιξη και ισιρροπία στη φύση.Η μία θεωρία αποκλείει την άλλη.
    Η εκκλησία αντίπαλος της θεωρίας της εξέλιξης,καλλιεργεί τις δικές της αντίπαλες θεωρίες. Ξεκίνησε με τη θεωρία "τα πάντα εν σοφία εποίησες", συνέχισε στον μεσαίωνα με την θεωρία της "Αρμονίας της φύσης",και προσπάθησε να αντικρούσει τον Δαρβίνο με την θεωρία της"Οικονομίας της φύσης", που ήταν παραλλαγή της "Αρμονίας της φύσης".
    Σήμερα η εκκλησία για να εξουδετερώσει το νέο Δαρβινισμό,την οικολογική επιστήμη,καλλιεργεί την μεταλλαγμένη "Αρμονία της Φύσης" που είναι η θεωρία της οικολογικής ισορροπίας.
    Οισυντηρικές πολιτικές δυνάμεις υιοθέτησαν αυτό τον όρο γιατί παραπέμπει στην αντίστοιχη κοινωνική και πολιτική ισορροπία,άρα στη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή