Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

ΑΓΡΟΤΕΣ-ΝΕΟΛΑΙΑ ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ



Αυτές τις μέρες με την πρωτοφανή κινητοποίηση των αγροτών ένα ερώτημα πλανάται στις δημόσιες συζητήσεις. Γιατί η κυβέρνηση αφού εγνώριζε τις προθέσεις των αγροτών , δεν ανακοίνωσε νωρίτερα το πακέτο των μετρων των 500 εκ . ευρώ , για να προλάβει τι κινητοποιήσεις.

Μα ακριβώς γιατί δεν ήθελε να τις προλάβει. Γιατί ήξερε καλύτερα από τον καθένα ότι οποιαδήποτε κινητοποίηση των αγροτών , κάτω από τις σημερινές συνθήκες , δεν μπορούσε παρά να λειτουργήσει , σαν βαλβίδα ασφαλείας σε μια χύτρα που βράζει.

Η νεολαία της αγροτιάς ζώντας στο πετσί της το αγροτικό πρόβλημα , κατέβηκε στούς δρόμους διεκδικώντας ένα Εθνικό Σχεδίο Δράσης για την γεωργία του μέλοντος.

Όπως και οι μαθητές έτσι και οι νέοι αγρότες διεκδικούν ένα καλύτερο μέλον για τη ζωή τους. Διεκδικούν μια μακροπρόθεσμη λύση στα προβλήματά τους. Βλέπουν καθαρά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται και τρομάζουν.

Η κυβέρνηση και το σύστημα γνωρίζουν πολύ καλά ποιό πρέπει και μπορεί να είναι ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη γεωργία. Δεν κινείται όμως προς την κατέυθυνση αυτή γιατί θίγονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.

Από την άλλη πλευρά η πολιτική Αριστερά , ενσωματομένη στο σύστημα ,ούτε θέλει αλλά και ούτε μπορεί να προτείνει ένα τέτοιο σχέδιο. Λειτουργεί σαν συντεχνιακός εκπρόσωπος ενός τμήμταος της αγροτιάς για ψηφοθηρικούς λόγους.

Έτσι ,σε μια στιγμή που η αγροτική οικονομία αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση, οι αγρότες βρίσκονται "επι ξύλου κρεμάμενοι". Βρίσκονται μροστά σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο.

Κανείς δεν τούς προτείνει μια λύση για το αδιέξοδο. Οι ίδιοι είναι αδύνατον να την βρούν γιατί τους λείπει η κατάλληλη επιστημονική γνώση. Και από την άλλη μεριά οι κομματικοί αγροτοπατέρες αδιαφορούν για το πρόβλημα. Αρκούνται στα προνόμια της "καρέκλας" που κάθονται.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες οποιαδήποτε κινητοποίηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Αργά η γρήγορα θα οδηγθεί στη φθορά και την υποχώρηση. Η οργή ενός κόσμου που "βράζει" θα οδηγηθεί στην εκτόνωση. Και η κυβέρνη θα έχει ήσυχο το κεφάλι της για ένα χρόνο , μέχρι τον επόμενο χειμώνα

Από την άλλη μεριά η καλλιέργεια της κινδυνολογίας και του φόβου στη μεσαία τάξη , δημιουργώντας συντηρητικά αντανακλαστικά , οδηγούν τους δυσαρεστημένους της Ν.Δ στην επιστροφή της καμματικής τους ασφάλειας.

Κάτω από τις σημερινές συνθήκες της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να αποτρέπει λαϊκές κινητοποιήσεις , που από την αρχή είναι γνωστό ότι θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο.

Το κέρδος της είναι διπλό σ'αυτές τις περιπτώσεις. Εκτόνωση της δυσαρέσκειας από τη μιά ,και "άγρα ψήφο" από την άλλη.

Όμως μια λαϊκή παροιμία λέει πως "ο θεός αγαπάει τον κλέφτη , αγαπάει όμως και τον νοικοκύρη."

Παρά το αδιέξοδο και τον εκφυλλισμό τους , οι κινητοποιήσεις αυτές δεν παύουν να είναι μια σημαντική επένδυση για το λαϊκό κίνημα. Με τους αγώνες αυτούς οι νεολαία συνειδητοποιεί μέσα από την πράξη , την τεράστια δύναμη του οργανωμένου αγώνα.

Όταν η δική τους Αριστερά θα έχει έτοιμο το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη γεωργία και τη νεολαία , το κίνημά τους δεν πρόκειται να οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Ο δόμος για τη διέξοδο θα είναι ανοιχτός και φωτεισμένος.

Και τότε ούτε οι αγρότες ,ούτε η νεολαία θα κάνουν πίσω.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Σε μια εποχή όπου όλα τα δημόσια αγαθά έχουν μετατραπεί σε εμπορεύμετα δεν θα μπορούσαν να μείνουν "έξω από το χωρό " και οι ανθρώπινες σχέσεις.

Στην εποχή όπου η υγεία , η παιδεία , το περιβάλλον, το νερό , ο αέρας , η γνώση, ακόμα και ο ίδιος ο άνθρωπος , έχουν γίνει έμπορεύματα για κερδοσκοπία , δεν θά μπορούσαν να ξεφύγουν και οι ανθρώπινες σχέσεις , της γνωριμίας , της συνάντησης , της φιλίας , της αγάπης.

Από αυτήν την κατάσταση ,δυστυχώς,δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν και οι ηλεκτρονικές ανθρώπινες σχέσεις. Η e-συνάντηση , η e-επίσκεψη , η e-φιλία , η e-αγάπη.

Δύο είναι οι τρόποι αυτής της εμπορευματοποίησης.

Ο πρώτος τρόπος είναι το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας. Επισκέπτεσαι κάποιο ιστολόγιο , και σε κάποια γωνιά διαβάζεις , προσοχή το παρων ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του δημιουργού του. Δηλαδή εμπόρευμα.

Μπορείς να δείς τη βιτρίνα , αλλά δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το εμπόρευμα. Αν θέλεις να το κάνεις πρέπει να πληρώσεις.

Η άλλη μορφή εμπορευματοποίησης είναι οι διαφημίσεις.

Πολλά ιστολόγια , συνήθως γυναικών, θυμίζουν κοσμικές δεξιώσεις . Κάθε ιστολόγιο δεν είναι παρά ένα ωραίο σαλόνι , με εντυπωσιακά έπιπλα . Στη μέση ένας "μπουφές" με ένα μενού ,συνήθως από κέτερινγκ . Στην είσοδο το βιβλίο επισκεπτών για τα σχόλια. Και στούς τοίχους κρεμασμένες , αντί για ζωγραφικούς πίνακες , διαφημιστικές ταμπέλες.

Αν θέλεις να επισκευτείς το σαλόνι και να δοκιμάσεις το φαγητό , πρέπει να "πληρώσεις εισητήριο" βλέποντας υποχρεωτικά τις διαφημιστικές ταμπέλες. Μπορεί να είσαι επισκέπτης , γνωστός , φίλος και καλός , αλλά το εισητήριο ,εισητήριο.

¨Ετσι δεν είναι καθόλου παράξενο που στο βιβλίο επισκεπτών , τα σχόλια δεν είναι παρά απλές φιλοφρονήσεις. "Ωραίο το σαλόνι σου." "Νόστιμο το φαγητό." "Πέρασε και από το σπίτι να τα πούμε" . "Τη φιλία μου"(αληθινή;) και "την αγάπη μου"(αληθινή;).

Τα ιστολόγια που αποτελούν πραγματική ανιδιοτελή προσφορά προς τον συνάνθρωπο είναι οι εξαιρέσεις. Που όμως δεν αναιρούν αλλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ο άνθρωπος εμπόρευμα δεν είναι παρά ο αποξενωμένος άνθρωπος από τον ανθρώπινο εαυτό του. Δεν είναι παρά ο αποξενωμένος ανθρωπος από τους συνανθρώπους. Δεν είναι παρά ο αποξενωμένος άνθρωπος από τις ανθρώπινες σχέσεις. Οι ανθρώπινες σχέσεις από ανθρώπινος σκοπός, έχουν μεταβληθεί σε μέσο κερδοσκοπίας.

Ο άνθρωπος εμπόρευμα ζεί σε μια πρωτοφανή μοναξιά.

Την ασυνείδητη μοναξιά της παρέας , η τη συνειδητή μοναξιά της μοναχικότητας.






Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Ρ Ο Μ Α Ν Τ Ι Κ Η Α Γ Α Π Η

.


" Δεν είναι αλήθεια , όπως ισχυρίζονται οι οπαδοί της ρομαντικής αγάπης , πως στον κόσμο υπάρχει ένα μόνο πρόσωπο που θα μπορούσαμε να αγαπήσουμε και πως η μεγάλη στιγμή στη ζωή για τον καθένα μας είναι να βρεί αυτό το πρόσωπο.

Ούτε αληθεύει πως αν βρεθεί αυτό το πρόσωπο η αγάπη γι'αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποσύρουμε την αγάπη μας από τούς άλλους.

Αγάπη που μπορεί να τη νοιώσει κανείς γιά ένα μόνο πρόσωπο , αποδείχνει μ'αυτό και μόνο το γεγονός , ότι δεν πρόκειται για αγάπη αλλά για συμβιωτική προσήλωση."

Η βασική επιβεβαίωση που εμπεριέχεται στην αγάπη , απευθύνεται πρός το αγαπημένο πρόσωπο , που το θεωρούμε σαν ενσάρκωση των ουσιαστικών ανθρώπινων ιδιοτήτων.
Αγάπη ενός προσώπου σημαίνει αγάπη για τον άνθρωπο σαν άνθρωπο.

Ε. Φρομ.

Το απόσπασμα αυτό αφιερώνεται στις μοναχικές ρομαντκές κυρίες , που αναζητούν τον ένα και μοναδικό άνδρα της ζωής τους , η που μένουν " απαρηγόρητες για τον ένα και μοναδικό άνδρα που έχασαν από τη ζωή τους.

Δίπλα σας υπάρχουν πολλοί και μοναδικοί. Αλλάξτε "φακούς επαφής" για να τους δείτε..



Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ



Το να ακούει κανείς τον εαυτό του είναι τόσο δύσκολο ,γιατί αυτή η τέχνη απαιτεί μια άλλη ικανότητα , σπάνια στον σύγχρονο άνθρωπο :

την ικανότητα να μένει μόνος με τον εαυτό του.

Πραγματικά έχουμε αναπτύξει μια φοβία μην τυχόν
και μείνουμε μόνοι.

Προτιμούμε την πιό τιποτένια και την πιό
αντιπαθητική συντροφιά ,τις πιό ασήμαντες δραστηριότητες ,παρά να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας.

Φαίνεται ότι μας τρομάζει η προοπτική να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας.

Ωφείλεται αυτό στό γεγονός ότι νοιώθοθμε πως είναι απαίσια η συντροφιά με τον εαυτό μας;

Πιστεύω ότι ο φόβος ναμείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας , είναι περισσότερο ένα συναίσθημα αμηχανίας , που πολλές φορές φθάνει ως τον τρόμο που μας προξενεί να βλέπουμε ένα πρόσωπο τόσο πολύ γ ν ω σ τ ό ,αλλά και τόσο παράξενο.
Μας πιάνει ο φόβος και το βάζου με στα πόδια.

Έτσι χάνουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον εαυτό μας και συνεχίζουμε να αγνοούμε την συνείδησή μας.


Εριχ Φρόμ



Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Μοναξιά της Δυστυχίας


Δεν είμαστε ευτυχισμένοι επειδή χαλιναγωγούμε τα πάθη μας.

Επειδή είμαστε ευτυχισμένοι χαλιναγωγούμε τα πάθη μας.

Σπινόζα

Αν στη θέση της ευτυχίας βάλει κανείς τη δυστυχία θα μπορούσε με τη λογική του Σπινόζα να πεί:

Δεν είμαστε δυστυχισμένοι επειδή δεν χαλιναγωγούμε τα πάθη μας.

Επειδή είμαστε δυστυχισμένοι δεν χαλιναγωγούμε τα πάθη μας.

Αν η μοναξιά μπορεί να θεωρηθεί "πάθος" με την πλατιά ένοια του όρου. τότε:

Δεν είμαστε δυστυχισμένοι επειδή "δεν χαλιναγωγούμε " την μοναξιά μας.

Επειδή είμαστε δυστυχισμένοι δεν "χαλιναγωγούμε" την μοναξιά μας.


Ισως στην πραγματικότητα να μην υπάρχει...



Η δυστυχία της μοναξιάς αλλά



Η μοναξιά της δυστυχίας.









Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Μοναχική καρδιά.

Μέρες χριστουγέννων στό παγκάκι ενός πάρκου κάθεται μιά μοναχική "Καρδιά".

Στην πλατεία του πάρκου παίζουν δυό μικρά παιδιά.

Το ένα όμορφο χαρούμενο ,το άλλο άσχημο γκρινιάρικο.

Η "Καρδιά "τα πλησιάζει και ρωτάει πως τά λένε.

Τό όνομά μου είναι "Μίσος" απαντάει τό άσχημο.

Εμένα με λένε "Αγάπη" απαντάει το όμορφο.

Η "Καρδιά" αναρωτιέται τίνος είναι τα παιδιά.

Πρώτα φτάνουν οι γονείς του άσχημου και γνωρίζονται με την "Καρδιά".

Χαίρομαι για τη γνωριμία είμαι ο "Πλούτος" λέει ο μπαμπάς.

Και εγώ επίσης , είμαι η "Απληστία" συνεχίζει η μαμά.

Η σκηνή επαναλαμβάνεται με τους γονείς της "Αγάπης"

Εγώ είμαι ο "Νούς" απαντάει ο μπαμπάς της "Αγάπης"

Καί μένα με λένε "Καρδιά" συνεχίζει η μαμά , και είμαι τρελά ερωτευμένη με τον άνδρα μου.

Σαν έφυγαν οι οικογένειες, η καρδιά πρόσεξε στο αντικρυνό παγκάκι έναν όμορφο μοναχικό "Νού".

Τον ερωτεύθηκε τρελά.

Τα επόμενα χριστούγεννα τα παιδιά στο πάρκο θα είναι τρία.

Ένα το "Μίσος" , δύο οι "Αγάπες"

Σε λίγα χρόνια θα υπάρχει το "Πάρκο της Ευτυχίας"


Κ Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α

Καλή χρονιά.