Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013



                       Η   e-ργατική τάξη

       Λίγες μέρες μετά την προηγούμενη ανάρτησή μας , με τίτλο η κατάρρευσή της Αριστεράς ,διαβάσαμε σε εφημερίδα: Τό ΚΚ Γαλλίας καταργεί το σφυροδρέπανο από την κομματική του σημαία.
 
       Για πολλούς ίσος ειναι ασήμαντο γεγονός. Κατά τη γνώμη μας όμως έχει τεράστια συμβολική σημασία.
 
        Το Παρίσι είναι η πόλη που , ουσιαστικά , για πρώτη φορά υψώθηκε το λάβαρο του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Η γνωστή από την ιστορία "Κομμούνα των Παρισίων" (1871) ,αποτέλεσε την πρώτη επαναστατική εξέγερση της εργατικής τάξης. Στη μελέτη αυτής της εξέγερσης στηρίχτηκε από τον Μαρξ η γνωστή θεωρία του κομμουνιστικού κινήματος.
 
        Η κατάργηση του σφυροδρέπανου από το ΚΚΓ , συμβολίζει την υποστολή της σημαίας του κινήματος αυτό στην πόλη όπου υψώθηκε για πρώτη φορά. Και αυτό σημαίνει πως κλίνει οριστικά ο κύκλος ενός κινήματος που άρχισε εδώ και 150 περίπου χρόνια.
 
            Ας μην βιαστούν όμως να πανηγυρίσουν οι αντίπαλοι του κομμουνιστικού κινήματος. Στην ιστορία ισχύει η φράση " ο Βασιλιάς πέθανε  - ζήτω ο Βασιλιάς".
      
         Με την ίδια λογική θα μπορούσε κανείς να πει σήμερα:
         Η εργατική τάξη πεθαίνει
         Ζήτω η e-ργατική τάξη.
 
 
         Η τεχνολογία της βιομηχανικής επανάστασης γέννησε δύο τάξεις. Την βιομηχανική επιχειρηματική τάξη , και την εργατική τάξη. Πάνω στις δύο αυτές τάξεις θεμελιώθηκε ολόκληρο το οικοδόμημα της βιομηχανικής κοινωνίας.
 
          Η τεχνολογία της ηλεκτρονικής επανάστασης γεννάει δύο νέες τάξεις. Τη νέα e-πιχειρηματική τάξη και τη νέα e-ργατική τάξη. Το  οικοδόμημα της νέας ηλεκτρονικής κοινωνίας δεν μπορεί παρά να οικοδομηθεί πάνω στις δύο αυτές νέες κοινωνικές τάξεις.
 
         Σήμερα αυτές οι τάξεις είναι "ορφανές", πολιτικά , ιδεολογικά και θεωρητικά. Το σύνολο των πολιτικών κομμάτων , από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά , εκφράζουν τις παλιές κοινωνικές τάξεις. Γι΄αυτό και οι πολιτικές τους οδηγούν σε αδιέξοδο.
 
        Όμως δεν κάνουν οι πολιτικές και οι ιδεολογίες τις κοινωνικές τάξεις. Στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο. Οι κοινωνικές τάξεις κάνουν τις ιδεολογίες και τις πολιτικές. Οι νέες ,δυναμικές κοινωνικές τάξεις , αργά η γρήγορα , θα διαμορφώσουν τη δική τους ιδεολογία και πολιτική.
 
      Θα συγκροτήσουν τα δικά τους πολιτικά κόμματα. Και θα είναι τα μόνα πολιτικά κόμματα που θα μπορέσουν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο της κρίσης.
        Γιατί είναι οι μόνες τάξεις που το ταξικό τους συμφέρον συμβαδίζει με το γενικό κοινωνικό συμφέρον. 
           
        

        

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

    Η  ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

    Εδώ και 150 χρόνια η αριστερά ζει με ένα όνειρο. Την κατάρρευση του καπιταλισμού , την ανάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη , και την οικοδόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας.
   Στις μέρες μας όμως ζούμε ένα παράξενο φαινόμενο. Σε μια κατάσταση κατάρρευσης του Ελληνικού καπιταλισμού ,καταρρέει και η αριστερά. Κομμουνιστική και σοσιαλδημοκρατική .(ΠΑΣΟΚ -ΚΚΕ).
    Ένα ερώτημα που δεν τέθηκε μέχρι σήμερα είναι το ,αν μαζί με τον καπιταλισμό θα καταρρεύσει και η υπαρκτή αριστερά. Η αριστερά της εργατικής τάξης.
     Η πείρα από την εξέλιξη των προηγούμενων κοινωνιών , μας δείχνει πως όταν καταρρέει μια κοινωνία , οδηγεί στην κατάρρευση και την κυρίαρχη τάξη αλλά και την υποτελή. Και τα αφεντικά αλλά και τούς δούλους. Το είδος των εκμεταλλευτών αλλά και των εκμεταλλευομένων.
    ¨Οταν κατέρρευσε η δουλοκτητική κοινωνία παρέσυρε μαζί της και την τάξη των δουλοκτητών αλλά και την τάξη των δούλων. Το κομμουνιστικό κίνημα των δούλων ,με ηγέτη τον Σπάρτακο ,να πάρουν την εξουσία από τους δουλοκτήτες ,οδηγήθηκε στην αποτυχία και πνίγηκε στο αίμα.
     Η νέα κοινωνία που γεννήθηκε προέκυψε από μια νέα κυρίαρχη τάξη τους φεουδάρχες , και μια νέα υποτελή τάξη τους δουλοπάροικους. Δουλοκτήτες και δούλοι μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
     Το ίδιο έχει συμβεί και με την κατάρρευση της φεουδαρχίας. Μαζί με τους φεουδάρχες κατέρρευσαν και οι δουλοπάροικοι. Η προσπάθεια των δουλοπάροικων , να πάρουν την εξουσία από τους φεουδάρχες , στο γνωστό πόλεμο των χωρικών της Γερμανίας απέτυχε. Ο αγώνας τους και πάλι πνίγηκε στο αίμα.
     Στην νέα κοινωνία , την καπιταλιστική δεν υπάρχουν ούτε φεουδάρχες ούτε δουλοπάροικοι. Η καινούργια κοινωνία οικοδομήθηκε , με μια νέα κυρίαρχη τάξη , την αστική και μια νέα υποτελή τάξη ,τους προλετάριους. Κάθε τάξη και το κόμμα της.
     Με την κατάρρευση του καπιταλισμού δεν μπορεί παρά , και πάλι η νέα κοινωνία να γεννηθεί από μια νέα κυρίαρχη τάξη και μια νέα υποτελή. Αστοί και προλετάριοι δεν μπορεί παρά να ακολουθήσουν τη μοίρα των δουλοκτητών με τους δούλους και των φεουδαρχών με τους δουλοπάροικους. Και γι΄αυτούς υπάρχει μια θέση στο χρονοντούλαπο της ιστορίας , μαζί με τα κόμματα που τους εκπροσωπούν.

      Στο "πειραματόζωο η Ελλάς" ζούμε τα πρώτα σημάδια μιας τέτοιας εξέλιξης. Παράλληλα με τη χρεωκοπία των αστών έχουμε και τη "χρεωκοπία" των εργατικών δικαιωμάτων. Η εργατική τάξη σε πορεία κατάρρευσης μαζί με την αριστερά που την εκπροσωπεί.

 Αστοί και προλετάριοι είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αν χρεωκοπήσει το νόμισμα θα χρεωκοπήσουν και οι δύο όψεις του. Γι'αυτό και αυτή η σχέση ΚΚΕ και ΝΔ. Στην πράξη , "το ένα χέρι νύβει τ'άλλο και τα δύο το πρόσωπο."(του συστήματος)
      
     Η νέα κοινωνία δεν μπορεί παρά να είναι προϊόν μιας νέας κυρίαρχης και νέας υποτελούς τάξης. Οι καινούργιες αυτές τάξεις δεν θα είναι εγκεφαλικό κατασκεύασμα καμιάς ιδιοφυΐας. Θα προκύψουν μέσα από συγκεκριμένες ανάγκες της συγκεκριμένης εποχής. Τα έμβρυα αυτών των τάξεων κυοφορούνται στη μήτρα της σημερινής κοινωνίας. Αργά η γρήγορα θα εμφανιστούν στο προσκήνιο.
      Μένει να φανεί στην πράξη ποια θα είναι η μεταξύ τους σχέση . Αν θα είναι σχέση υποταγής και υποτέλειας η σχέση αλληλεγγύης και συνεργασίας.
   
   
   
  •