.
Όταν ήμουνα μικρός αντιμετώπιζα ένα σοβαρό πρόβλημα. Στο χωριό όπου ζούσα το όνομά μου ,Ζήσης, προφέρονταν Ζήσ΄. Όταν περνούσα έξω από το καφενείο του χωριού, ένας γέρος σοφός, ο μπαρμπα -Θόδωρος, με καλούσε κοντά του και με ρωτούσε. ¨Ελα εδώ Ζήσ΄και πέσμου. Ζεις για να τρως η τρως για να ζεις; Κάθε φορά που περνούσα η ίδια ερώτηση .Έπρεπε να δώσω μια απάντηση. Και φυσικά δεν μπορούσα παρά να απαντήσω ότι τρώω για να ζήσω. Γιατί αυτό πραγματικά συνέβαινε.
.Σήμερα ,αρκετές δεκαετίες μετά, με μεγάλα πλέον παιδιά, ο γέρος επανήλθε δριμύτερος στη μνήμη μου. Έλα εδώ Ζησ και πέσμου, μου επαναλαμβάνει. Ζεις για να τρως η τρως για να ζεις
.
.
Και εγώ αναρωτιέμαι γιατί τώρα; Τι τον έπιασε ξαφνικά και με ταλαιπωρεί. Γιατί τόσες δεκαετίες , μακριά από το χωριό και απόφοιτο Πανεπιστημίου με είχε ξεχάσει; Γιατί τέλος με άφησε μόνο μου και ακολούθησα μια πορεία αντίθετη από την απάντηση που του έδωσα όταν ήμουν μικρός; Γιατί "έζησα για να τρώω " και όχι το αντίθετο που του είχα πει; Ποιο ήταν το σωστό και ποιο το λάθος;
.Ερώτημα βασανιστικό. Το βάρος του λάθους ασήκωτο Και ο αδέκαστος κριτής μου ζητάει απολογία. Γιατί κάποιο από τα δύο που έκανα στη ζωή μου ήταν λάθος. Δεν μπορεί να είναι και τα δύο σωστά. Και μαζί με αυτά το ενοχλητικό ερώτημα. Γιατί το ίδιο ερώτημα δεν το έκανα και εγώ ποτέ στα παιδιά μου;
.Η κατάσταση δύσκολη. Ο μπαρμπα Θόδωρος δεν λέει να φύγει από το μυαλό μου. Ευτυχώς στην κρίσιμη αυτή στιγμή με θυμήθηκε ο μπαρμπα Κάρολος (ο Μάρξ). Άσε τον μπαρμπα-Θόδωρο να λέει , με συμβουλεύει Πήγαινε στο Κεφάλαιο εκεί που γράφω: " Δεν κάνει η συνείδηση το κοινωνικό Είναι αλλά το κοινωνικό Είναι τη συνείδηση"
.
Κατάλαβα απαντάω. Η αγροτική κοινωνία του χωριού δεν ήταν,και δεν μπορούσε να είναι καταναλωτική. Υποχρεωτικά " έτρωγες για να ζεις". Και να ήθελες δεν μπορούσες "να ζεις για να τρως". Αυτός που θα έκανε το δεύτερο θα ήταν "ο τρελός του χωριού", ο περιθωριακός. Η συνείδηση έπρεπε να προσαρμοστεί στην κοινωνική πραγματικότητα. Και το έκανε. Η απάντηση ήταν απλή "τρώω για να ζήσω".
.
Η Κοινωνία η αστική έγινε καταναλωτική κοινωνία. Που σημαίνει "ζω για να τρώω", για να καταναλώνω. Όποιος πάει κόντρα είναι ο "τρελός της πόλης". ο περιθωριακός της πόλης. Η σωστή απάντηση στο ερώτημα σήμερα είναι: "Ζω για να τρώω",για να καταναλώνω. Η συνείδησή για άλλη μια φορά "υποκλίθηκε" μπροστά στην αντικειμενική , κοινωνική πραγματικότητα.
.
Ο ΄"τρελός του χωριού", έγινε ο "φυσιολογικός" της πόλης. Και αντίστροφα ο "φυσιολογικός" του χωριού έγινε "ο τρελός της πόλης".
.
Σήμερα με την οικονομική κρίση το ερώτημα επανέρχεται. Τόσο ο Καραμανλής όσο και το οικολογικό κίνημα μας λένε: τέρμα αυτά που ξέρετε. Ζείτε για να καταναλώνεται, "ζείτε για να τρώτε". Αυτό ήταν λάθος .Έχουμε κρίση οικονομική και πρέπει να καταναλώνεται όσα χρειάζεται για να ζείτε. Από τώρα και στο εξής θα "τρώτε για να ζείτε".
.
Ο μπαρμπα-Θώδορος φαίνεται να δικαιώνεται. Ο μπαρμπα-Κάρολος δεν διαψεύδεται αλλά και δεν δικαιώνεται.
.
Ποιά απάντηση πρέπει να δώσω σήμερα στον μπαρμπα-Θόδωρο; Και τι συμβουλή θα μου έδινε ο μπαρμπα- Κάρολος(Μάρξ) αν ζούσε σήμερα;
.
( Η απάντηση στην επόμενη ανάρτηση , αφού διαβάσω και τα σχόλια όσων θα μου κάνουν την τιμή να αφήσουν το σχόλιό τους)