Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ

Εμείς οι υπογράφοντες την παρούσα διακήρυξη , ως ελεύθεροι άνθρωποι ,δεν αναγνωρίζουμε τη δικαιοδοσία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ-WHO), να επιβάλει γενικούς αναγκαστικούς εμβολιασμούς. Τα σώματά μας είναι δική μας κυρίαρχη ιδιοκτησία , (ανήκουν σε εμάς) και αποτελούν αντικείμενο αποκλειστικά της ατομικής μας αυτο-διάθεσης και αυτο-ορισμού.Κάθε προσπάθεια παραβίασης αυτής της πίστης , πρέπει να θεωρείται ως καταπάτηση του αναφερόμενου βασικού ανθρώπινου δικαιώματος.

Για το λόγο αυτό σημειώνουμε και τις εκλεγμένες κυβερνήσεις μας , ως συνυπεύθυνους και δηλώνουμε πως θα προβούμε σε κάθε νόμιμη ενέργεια ( αγωγή η και ασφαλιστικά μέτρα), στην περίπτωση που τα αναφαίρετα δικαιώματά μας , να έχουμε εμείς οι ίδιοι την επιλογή ,καταπατηθούν [....}

Ακολουθούν οι υπογραφές.

Αντιγραφή από ange-ta.blogspot.com

Υ.Γ. Στην προηγούμενη ανάρτησή μου με τίτλο ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ , δεν γνώριζα πως υπάρχει παγκόσμια αντίσταση κατά των εμβολιασμών. Το παραπάνω κείμενο δεν είναι παρά μια ακόμα ένδειξη πως στον παγκόσμιο ορίζοντα αρχίζει το γλυκοχάραμα της ελπίδας. Η αντίσταση των γιατρών κατά των εμβολιασμών, είναι μια καινούργια μορφή αγώνα των εργατών της επιστήμης , ενάντια στον επιστημονικό μεσαίωνα, ενάντια στα επιστημονικά "ιερατεία", ενάντια στον επιστημονικό φασισμό που κάποιοι επιδιώκουν να μας επιβάλλουν.
Το επιστημονικό προλεταριάτο αρχίζει να σηκώνει κεφάλι.
Και αυτό είναι η μόνη μας ελπίδα.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

Μέσα στη μαύρη απελπισία της οικονομικής κρίσης, ξεφυτρώνουν τα ελπιδοφόρα μηνύματα του "αύριο.
.
Η κατάρρευση της Καραμανλικής Ν.Δ.
.
Η "επανάσταση" των Σαμαρά Αβραμόπουλου για την συμμετοχή της βάσης στις εκλογές της ΝΔ.
.
Η αντικατάσταση της πολιτικής οικογενειοκρατίας από την αξιοκρατία. Όπως διαφαίνεται με την νίκη του Σαμαρά.
.
Η "επανάσταση" των γιατρών και νοσηλευτών ενάντια στο Ιατρικό και Φαρμακευτικό κατεστημένο , για το εμβόλιο της γρίπης.
.
Η "επανάσταση" των μηχανικών του Πολυτεχνείου για το ελεύθερο λογισμικό. Τον κομμουνισμό στη γνώση.
.
Η "επανάσταση" των δημοσιογράφων με τις ηλεκτρονικές εφημερίδες στο ίντερνετ.
.
Η "επανάσταση" των Γεωτεχνικών κατά της συμβατικής γεωργίας , με τις εναλλακτικές μορφές γεωργίας.
.
Η "επανάσταση" των εργαζομένων στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας ,κατά της απαγόρευσης του συνδικαλισμού τους ,με την τελευταία απεργιακή κινητοποίηση
.
Η "επανάσταση" των blogers κατά των ελεγχόμενης πληροφόρησης των επιχειρηματικών ΜΜΕ.
.
Το βραβείο Νόμπελ στους μελετητές της συλλογικής διαχείρισης των φυσικών πόρων.
.
Όλα αυτά δεν είναι παρά σημάδια των καιρών για μια καλύτερη κοινωνία του αύριο.
.
Δεν είναι παρά τα πρώτα κύτταρα του εμβρύου της καινούργιας κοινωνίας , που γεννιέται μέσα στη μήτρα της γηρασμένης αστικής κοινωνίας.
.
Δεν είναι παρά οι πρώτες πυγολαμπίδες στο σκοτεινό τούνελ της οικονομικής κρίσης.
.
Δέν είναι παρά το πρώτο γλυκοχάραμα στον ορίζοντα της ελπίδας.
.
Ισχύει άραγε το "ο καιρός γαρ εγγύς"; Αυτό είναι άγνωστο.
.
Όμως υπάρχει ελπίδα.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

ΔΕΞΙΑ - ΚΕΝΤΡΟ - ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σε άρθρο της Ελίζας Παπαδάκη στα ΝΕΑ διαβάζουμε ότι:
Από έρευνα του BBC , σε 29.000 πολίτες, από 27 χώρες προκύπτει πως:
1."μόλις το 11% δήλωσαν ικανοποιημένοι από τη λειτουργία του καπιταλισμού"
2."Λίγο πάνω από τους μισούς (51%) υποστήριζαν.....ισχυρότερη ρύθμιση τωναγορών και μεταρρυθμίσεις".
3."23%.....ότι χρειαζόμαστε ένα εντελώς νέο οικονομικό σύστημα"

Με τα στοιχεία αυτά μπορεί κανείς να πει και για τη χώρα μας ότι:
1. Ένα 10%-12% είναι η καθαρή Δεξιά.
2.Ένα 50%-55% είναι το "περίφημο" Κέντρο.
3.Ένα 20%-25% είναι η Αριστερά.

Έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί στου Κέντρου.."την ποδιά σφάζονται παλληκάρια"

Έτσι μπορεί να εξηγηθεί το δημοσκοπικό ποσοστό , 18% του ΣΥΡΙΖΑ.(18% ΣΥΡΙΖΑ + 8% ΚΚΕ μας κάνουν το 25% του BBC).Για τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν οι αντικειμενικές δυνατότητες να υπερβεί το 18%.Δεν μπόρεσε όμως να εκφράσει το αίτημα αυτής της Αριστεράς , για ένα άλλοοικονομικό μοντέλο. Τα "μερεμέτια" του υπάρχοντος συστήματος ,που πρότεινε,είναι επιθυμία και αίτημα του Κέντρου. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ ,κόντρα στις διακηρύξεις του, στήριξε το δικομματισμό.

Έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί το ΚΚΕ δεν μπορεί να ξεπεράσει το 8%.Ο κόσμος της νέας Αριστεράς ζητάει ένα νέο οικονομικό μοντέλο , και όχι επιστροφή στα παλαιά .

Έτσι εξηγείται γιατί ο δικομματισμός "ζει και βασιλεύει". Βρίσκεται πιο κοντά στην ψυχρή λογική των αριθμών.
Η Αριστερά ,μια ζωή , προσπαθεί να κάνει την επιθυμία της πραγματικότητα . Όχι την πραγματικότητα επιθυμία της.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

¨Οσα συμβαίνουν στο λιμάνι του Πειραιά
μου θυμίζουν μια παροιμία.
"Δυο γαϊ...ροι μάλωναν σε ξένη αχυρώνα"

Και λέω ξένο αχυρώνα ,γιατί το λιμάνι, δεν ανήκει ούτε στην κομματική ούτε στην συνδικαλιστική νομενκλατούρα , που τρώγονται μεταξύ τους.

Κάθε λιμάνι είναι ένας φυσικός πόρος. Είναι μια πλουτοπαραγωγική πηγή της κοινωνίας. Ένα δημόσιο αγαθό.

Δεκαετίες τώρα ,οι δύο μονομάχοι, "ασελγούν" πάνω στοφυσικό αυτό και δημόσιο αγαθό. Το καταληστεύουν ασύστολαγια το δικό τους συμφέρον. Ανταγωνίζονται για την κληρονομιά πάνω σε ένα σώμα που "χαροπαλεύει".

Αποτέλεσμα η μετατροπή του σε "κρανίου τόπο".Η περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής είναι δραματική.Ενας φυσικός παράδεισος έχει μετατραπεί σε κόλαση.

Και όμως θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρότυπο πράσινης ανάπτυξης.Όσοι την ευαγγελίζονται , "ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".Ας παντρέψουν την επιχειρηματική με την περιβαλλοντική ανάπτυξη.

Ας συνδυάσουν την κατασκευή ενός σύγχρονου εμπορικού λιμανιούμε μια ουσιαστική ανάπλαση της περιοχής. Με τη μετατροπή της σε χώρο αναψυχής. Όχι χώρο προς "αποφυγείν". Ένα χώρο που θα εξασφαλίζει δουλειά όχι μόνο στους λιμενεργάτες Αλλά και στους εργάτες ανάπλασης και περιβαλλοντικήςανάπτυξης της περιοχής.

Ναι στα πλοία της COSCO. Ναι όμως και σε μια καθαρή θάλασσα.Στην καθαρή και ατμόσφαιρα. Ναι στις καθαρές ακτές.Ναι σε οικολογικές κατασκευές.

Φτάνει πιά η καταλήστευση των φυσικών πόρων , από τα μεγάλα συμφέροντα και τις εργατικές συντεχνίες.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ,αντί να "κοκκινίζουν" για το λιμάνι ,το έριξαν στις "καρέκλες".

Και η Αριστερά "παλιά μου τέχνη κόσκινο".

Όσο για τον ανήσυχο πολίτη , μονόδρομος η αποχή και η αδιαφορία.