Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013



                       Η   e-ργατική τάξη

       Λίγες μέρες μετά την προηγούμενη ανάρτησή μας , με τίτλο η κατάρρευσή της Αριστεράς ,διαβάσαμε σε εφημερίδα: Τό ΚΚ Γαλλίας καταργεί το σφυροδρέπανο από την κομματική του σημαία.
 
       Για πολλούς ίσος ειναι ασήμαντο γεγονός. Κατά τη γνώμη μας όμως έχει τεράστια συμβολική σημασία.
 
        Το Παρίσι είναι η πόλη που , ουσιαστικά , για πρώτη φορά υψώθηκε το λάβαρο του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Η γνωστή από την ιστορία "Κομμούνα των Παρισίων" (1871) ,αποτέλεσε την πρώτη επαναστατική εξέγερση της εργατικής τάξης. Στη μελέτη αυτής της εξέγερσης στηρίχτηκε από τον Μαρξ η γνωστή θεωρία του κομμουνιστικού κινήματος.
 
        Η κατάργηση του σφυροδρέπανου από το ΚΚΓ , συμβολίζει την υποστολή της σημαίας του κινήματος αυτό στην πόλη όπου υψώθηκε για πρώτη φορά. Και αυτό σημαίνει πως κλίνει οριστικά ο κύκλος ενός κινήματος που άρχισε εδώ και 150 περίπου χρόνια.
 
            Ας μην βιαστούν όμως να πανηγυρίσουν οι αντίπαλοι του κομμουνιστικού κινήματος. Στην ιστορία ισχύει η φράση " ο Βασιλιάς πέθανε  - ζήτω ο Βασιλιάς".
      
         Με την ίδια λογική θα μπορούσε κανείς να πει σήμερα:
         Η εργατική τάξη πεθαίνει
         Ζήτω η e-ργατική τάξη.
 
 
         Η τεχνολογία της βιομηχανικής επανάστασης γέννησε δύο τάξεις. Την βιομηχανική επιχειρηματική τάξη , και την εργατική τάξη. Πάνω στις δύο αυτές τάξεις θεμελιώθηκε ολόκληρο το οικοδόμημα της βιομηχανικής κοινωνίας.
 
          Η τεχνολογία της ηλεκτρονικής επανάστασης γεννάει δύο νέες τάξεις. Τη νέα e-πιχειρηματική τάξη και τη νέα e-ργατική τάξη. Το  οικοδόμημα της νέας ηλεκτρονικής κοινωνίας δεν μπορεί παρά να οικοδομηθεί πάνω στις δύο αυτές νέες κοινωνικές τάξεις.
 
         Σήμερα αυτές οι τάξεις είναι "ορφανές", πολιτικά , ιδεολογικά και θεωρητικά. Το σύνολο των πολιτικών κομμάτων , από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά , εκφράζουν τις παλιές κοινωνικές τάξεις. Γι΄αυτό και οι πολιτικές τους οδηγούν σε αδιέξοδο.
 
        Όμως δεν κάνουν οι πολιτικές και οι ιδεολογίες τις κοινωνικές τάξεις. Στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο. Οι κοινωνικές τάξεις κάνουν τις ιδεολογίες και τις πολιτικές. Οι νέες ,δυναμικές κοινωνικές τάξεις , αργά η γρήγορα , θα διαμορφώσουν τη δική τους ιδεολογία και πολιτική.
 
      Θα συγκροτήσουν τα δικά τους πολιτικά κόμματα. Και θα είναι τα μόνα πολιτικά κόμματα που θα μπορέσουν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο της κρίσης.
        Γιατί είναι οι μόνες τάξεις που το ταξικό τους συμφέρον συμβαδίζει με το γενικό κοινωνικό συμφέρον. 
           
        

        

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου