Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

GOLDEN BOYS --STAGE BOYS



Κοινωνία των άκρων.

Από τη μια μεριά τα χρυσά παιδιά.

Από την άλλη τα παιδιά δούλοι.

500.000 ευρώ το χρόνο οι πρώτοι.

5.000 ευρώ το χρόνο οι δεύτεροι.

Ένας μισθός golden....100 μισθοί stage.

Είναι δυνατόν η δουλειά του ενός

να αξίζει όσο η δουλειά των 100 ;

Με τους μισθούς 200 μόνο golden

πληρώνονται τα "χαρτζηλίκια" 20.000 stagiers.

Γιατί δεν ξεκινήσατε από του πρώτους ;

Μα ξεκινάτε από τους δεύτερους.

Αυτή είναι η ανακατανομή εισοδήματος;

Παίρνουμε από τους αδύναμους και

αφήνουμε άθιχτους τους δυνατούς;

Τα παιδιά των stage είναι γαλάζια.

Οι golden "κουμπάροι" είναι πράσινοι;

Η "τελευταία τρύπα του ζουρνά"

θα πληρώσει πάλι την κρίση;

Φαίνεται πως για μια ακόμη φορά

ισχύσει το " τί έχεις Γιάννη

τι είχα παντα".


6 σχόλια:

  1. Μμμμμμμμμ!!!!!!!!
    Σωστό και δίκαιο σε βρίσκω....
    Εχεις επανέλθει πιό κατανοητός - σε μένα τουλάχιστον - από πριν....
    "τί έχεις Γιάννη
    τι είχα παντα".

    Συμφωνώ απόλυτα!!!!
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Eva:
    Εύα προσπαθώ να γίνω κατανοητός.
    Δεν είναι πάντα εύκολο.
    Σε ευχαριστώ για την παρατήρησή σου
    πως για τις αναρτήσεις μου
    δεν ισχύει το;
    ¨"τι έχεις Γιάννη...τι είχα πάντα"
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα παιδιά των stage είναι γαλάζια.

    Οι golden "κουμπάροι" είναι πράσινοι;
    οπως τα λές επειδή το κράτος ειναι κομματικό πάντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ένας μισθός golden....100 μισθοί stage.

    τί έχεις Γιάννη τι είχα παντα..

    Έτσι ακριβώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ζήση καλησπέρα,
    δεν διαφωνώ αλλά να γίνω λίγο "κακιά" και αρκετά αγενής ώστε να διορθώσω το ρήμα στην παροιμιώδη φράση; Κάπως έτσι ας πούμε: "τι ήθελες Γιάννη, τι ΄θελες πάντα". Συχώρεσέ με αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη ότι κι εσύ ασπάζεσαι πως δεν είμαστε άμοιροι των ευθυνών μας. Κι όσο για τους ανθρώπους που απασχολούνταν σε προγράμματα Stage ένα πράγμα θα σου πω. Χάλαγα την πιάτσα και έχω γίνει γραφική, τόσα χρόνια επειδή δεν άφηνα τα παιδιά αυτά να δουλέψουν μόνα τους ποτέ, αλλά μόνο να παρακολουθήσουν εφόσον ήταν εκεί για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας. Και σε επικίνδυνους χώρους όπως τα νοσοκομεία όλοι έχουμε μεγαλύτερες ευθύνες για τους "εργαζόμενους" αυτούς. Και η σιωπή της ΑΔΕΔΥ στο ζήτημα είναι μια ακόμη απόδειξη του πνεύματος που μας διακατέχει σα λαό. Πολυλόγησα κι εγώ τώρα. Συγγνώμη, σε ευχαριστώ και σε χαιρετώ.
    Αλέκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Anemos:
    Το αφεντικό εξασφάλιζε στους δούλους
    φαγητό , κατοικία , περίθαλψη.
    Τα σύγχρονα αφεντικά ΄προσφέρουν στούς
    δούλυς μόνο ένα "κολατσιό"

    @Marianaonice:
    Αντί για τη δικαιωσύνη
    αρχίσαμε από τους stagers.

    @Aleka:
    "Τίποτε το ανθρώπινο
    δεν μου είναι ξένο"
    Καρλ Μαρξ
    Καλημέρα σε όλους.
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή